www.samabad.com: एक्लिए झलनाथ

Wednesday, May 15, 2013

एक्लिए झलनाथ

काठमाडौ । हालै सम्पन्न एमाले केन्द्रीय कमिटीभर आलोचनाका पात्र बनेका पार्टी अध्यक्ष झलनाथ खनाल एक्लँदै गएका छन्। अर्जुनदृष्टि लगाएर पार्टीलाई एकढिक्का बनाउँदै लैजाने जिकिर गर्दै आएका खनालको आलोचना अरूले नभएर उनकै सहयोगीले गरेपछि उनी बिस्तारै एक्लँदै गएका हुन्। उनी एक्लिएका मात्र छैनन्, पार्टीभित्र होस् या बाहिर सबैको आलोचनाका पात्र बनेका छन्।
पार्टी बहुपदीय प्रणालीमा गए पनि एकल प्रणालीको शैलीमा पार्टी गतिविधि सञ्चालन गर्दै आएको आरोपको सामना गरेर हैरानी व्यहोरेका अध्यक्ष खनाललाई हालै सम्पन्न केन्द्रीय कमिटी बैठकमा बोल्ने केही नेताले ‘गँड्यौला’को
संज्ञासमेत दिएका थिए। स्पष्ट अडान राख्न नसक्ने तथा पार्टीको लाइनअनुसार चल्न नसक्ने नेताबाट पार्टीले आगामी संविधानसभा निर्वाचनमा कस्तो परिणाम ल्याउला, बैठकमा बोल्ने अधिकांश नेताको भनाइ थियो, ‘अब पार्टी नेतृत्वबारे पनि सोच्ने कि यदि यस्तै अवस्थामा पार्टी नेतृत्वलाई हिँड्न दिने हो भने पार्टीको भविष्य अन्धकार देखिन्छ।’
पार्टीले गरेको निर्णय होस् या आफूले एक्लै गरेको निर्णय, कुनैमा पनि अडान लिन नसक्ने भन्दै बैठकमा बोल्ने सदस्यले पार्टी नेतृत्वको दोधारपनकै कारण अन्य पार्टीहरूले गरेको खराब कामको भागीदार एमाले हुनुपरेको तर्क गरेका थिए। ‘संवैधानिक निकायमा पदपूर्ति गर्ने विषयमा होस् या एमाओवादी अध्य212 पुष्पकमल दाहाल प्रधानमन्त्री भएका बेला तत्कालीन प्रधानसेनापति रुक्मांगद कटवाललाई हटाउन समर्थन दिएर पछि फिर्ता लिने, आफ्नो नेतृत्वमा सरकार गठन गर्न पार्टीलाई थाहै नदिई एमाओवादीसँग सातबुँदे सहमति, पार्टीका वरिष्ठ नेता माधव नेपाल नेतृत्वको सरकार हटाउन निर्वाह गरेको भूमिकाले गर्दा पनि पार्टीको साख गिरेको छ,’ उनीहरूको भनाइ थियो।
केन्द्रीय कमिटी बैठकमा एक्लो परेका अध्यक्ष खनालले बैठक अवधिभर क्षमा र माफी माग्नुपरेको थियो। स्रोतका अनुसार बैठकमा उनको आलोचना गर्ने तथा एक्ल्याउनेहरूमा पार्टी महाधिवेशनमा अध्यक्ष खनालकै प्यानलबाट महासचिव बनेका ईश्वर पोखरेल, केपी ओलीनिकट युवा नेताहरू तथा खनालनिकट युवा नेताहरू घनश्याम भुसाल, योगेश भट्टराई, विजय पौडेल, प्रकाश ज्वाला, सुरेन्द्र पाण्डेलगायतका थिए।
यसरी आफ्नै भनिएकाहरूले पनि साथ छाडेपछि उनी पार्टीमा एक्लो हँुदै गएका हुन्। त्यस्तै खनालका निजी सचिवको रूपमा चिनाउन रुचाउने खनालका सहयोगी रामबाबु अधिकारीका कारण पनि खनालका सहयोगीले साथ दिन छाडेका हुन्।

No comments:

मंगोल डेमोक्रेटिक पार्टीद्वार राष्ट्रीय मुक्ति आन्दोलनको घोषणा

नेपालको सामाजिक संरचना सुन्दर बगैंचाको फुलबारीमा फुलेको फुल जस्तै सुन्दर छ । यती हुँदाहुँदै पनि यहाँका मूलबासी मंगोल समुदायले सामाजिक, आर्थिक, धार्मिक, शैक्षिक, राजनीतिक, भौगोलिक र संस्कृतिक बिभेद खेपिरहेका छन ।
नेपालको मूलबासी मंगोल समुदाय राज्यसत्ताको नीति-निर्माण तहमा सहभागी हुनबाट बंचित छन । जबसम्म मूलबासी मंगोल समुदायलाई देश बिकाशको निर्णयक तह र मूलधारमा स्थापित गराउन सकिदैन तब सम्म मुलुक स्वस्थ्य, समुन्नत, समतामुलक, समृद्धा र शान्त हुन सक्दैन ।
मार्ग-दर्शन र बिचार धारामा ओतप्रोत भएर संघर्षशिल भएकै कारण राज्यका नीती निर्माण तहमा पुगेकाले नेपालका दुई बिशाल छिमेकी मुलुकहरु चिन र भारत समृद्ध, समुन्नत र शान्त दिशातिर उन्मुख छन । स्वास्थ्य, समुन्नत, समृद्ध, सुदृढ, शान्त एबम न्याय र समतामुलक समाज निर्माण तथा मानवअधिकार सम्पन्न संघिय लोकतान्त्रीक गणतन्त्र नेपालको संस्थागत सुदृढिकरणका लागी राजनीतिक र सामाजिक रुपान्तरणको अभियान नितान्त आवश्यक छ ।
यस माहन अभियानमा बिचार, दर्शन र सामाजीक न्यायको सन्देशलाई आम नागरिक समुदाय सम्म सम्प्रेशण गर्दै नेपाल अधिराज्यभरका सम्पूर्ण नागरिक समुदायमा मनबीय संबेदनशीलता, न्यायमूखीभाव तथा मानव समुदायका अधिकारहरुप्रती सम्मानको भावना, जागृत गर्दै गराउँदै पूर्ण रुपले सामाजिक परिवर्तन गर्ने र गराउने उद्धेश्यले मंगोल डेमोक्रेटिक पार्टीका हजारौ कार्यकर्ताहरु नागरिकहरुको घरघरमा पुगिरहेका छन ।
नेपाल एकात्मक सामन्ती तथा निर्मम निर्दयी तानाशाह शक्तिप्राप्त हिन्दू आर्यन बाहुन/क्षेत्रीहरुको हातमा शासन सत्ता रहेको औपनिवेशिक मुलुक हो । यहाँको मूलबासीहरुको अधिकार छिन्ने र सबथोक लुटिने कामको थालनी भएको सन् १५५९ देखि हो । यिनै परम्परागत सामन्ती शोषण, सामन्तवादी संस्कार, सामन्ती राज्य सत्ताको वर्णभेदी नीति तथा लैङ्गिक भेदभाव र बिद्धमान आर्थिक सम्बन्धको स्थितिले यसको सामन्ती अवस्थालाई प्रस्तुत गरेको छ भने वर्णभेदी, साम्राज्यवादी, राजनैतिक, आर्थिक, सामाजिक तथा सांस्कृतिक हस्तक्षेप र विविध किसिमले भए गरेका सार्वभौमिकता माथि हिन्दू-आर्यनबाट भए गरेका हस्तक्षेपले औपनिवेशिक अवस्था कायमै रहेको छ । आज विश्व साम्राज्यवादले आर्थिक क्षेत्रमा अघि सारेका 'उदारीकरण' 'निजीकरण' 'भूमण्डलीकरण' जस्ता नीतिले राष्ट्रिय सार्वभौमिकता, स्वाधिन अर्थतन्त्रको निर्माण र स्वतन्त्र लोकतान्त्रिक अधिकारको उपभोगबाट समेत मुलुक र नागरिक बंचित हुनुपरेकोले त्यसबाट थप संकट आइपरेको छ ।
सन् १५५९ मा द्रव्य शाहले घले राजाको टाउको ठुन्काएदेखि नै हाम्रो पुर्खाहरु सुपति गुरुङ, श्रीजंग थेवे, लखन थापा मगर र रामप्रसाद राईहरुले सामन्तवाद, साम्राज्यवाद र राजतन्त्रको विरुद्ध लड्दै आएको इतिहास छ । ४५० वर्षदेखिको कालो इतिहास बोकेको सामन्ती राजतन्त्र र बाहुनवादी सामन्ती राज्यसत्ताले नेपालका अहिन्दू मुलबासी मंगोल समुदायमाथि हुने गरेका शोषण, दमन, अन्याय र अत्याचार प्रचलित सामन्तवादी वर्णभेदी राज्य प्रणालीले हल गर्न नसकेको तथ्य स्पष्ट छ । त्यसैले ती विभिन्न समस्याको स्थायी समाधानको बाटो अंगिकार गर्ने क्रममा गणतन्त्रवादी, देशभक्त तथा लोकतान्त्रिक शक्तिहरुलाई समेट्दै सामन्तवाद, साम्राज्यवाद तथा नोकरशाही, सामन्तवादी, वर्णभेदी राज्यसत्ताको पूर्णरुपले अन्त्य एवं सामाजिक संरचनामा आमूल परिवर्तन गरी संघीय लोकतन्त्र, धर्म निरपेक्षता र संघीय शासन प्रणालीद्वारा समुन्नत नेपाल निर्माण गर्ने उद्देश्यले मंगोल डेमोक्रेटिक पार्टी नामक राष्ट्रिय राजनैतिक संगठन कृयाशील रहेका हुन् ।
सम्पूर्ण शोषित पीडित अहिन्दू मूलबासी मंगोल समुदायको मुक्ति र अधिकारका लागि अहिन्दू मूलबासी मंगोल समुदायलाई एउटै पंक्तिमा गोलबन्द गर्न एउटा बृहत्तर प्रभावकारी संगठनको खाँचो पहिलेदेखि नै महसूस हुँदै आइरहेको हो । यसै उद्देश्यलाई पूरा गर्न सामाजिक न्यायमा आधारित पूर्ण लोकतान्त्रिक प्रणालीप्रति आस्थावान राष्ट्रियता, लोकतन्त्र र जनजीविकाका लागि संघर्षरत देशभक्त र गणतन्त्रवादी तथा सामन्तवाद, साम्राज्यवाद विरोधी शक्तिलाई समेट्दै संघर्षका सबै रुपहरुलाई आत्मसात गर्ने, नेपालका मुलबासी नागरिक समुदायको एकताको प्रतिफलस्वरुप मंगोल डेमोक्रेटिक पार्टी नामको राजनीतिक संगठन गठन गरिएको छ ।

www.samabad.com

Pages

Wednesday, May 15, 2013

एक्लिए झलनाथ

No comments:

Post a Comment

Wikipedia